ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ - ΕΔΡΑ: ΑΘΗΝΑ

Ει βούλει καλώς ακούειν, μάθε καλώς λέγειν, μαθών δε καλώς λέγειν, πειρώ καλώς πράττειν, και ούτω καρπώση το καλώς ακούειν. (Επίκτητος)

(Αν θέλεις να σε επαινούν, μάθε πρώτα να λες καλά λόγια, και αφού μάθεις να λες καλά λόγια, να κάνεις καλές πράξεις, και τότε θα ακούς καλά λόγια για εσένα).

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Πρόσκληση της ΠΟΕΣΕ προς την ΠΟΕΕ-ΥΤΕ για την υπογραφή Κλαδικής Σύμβασης


Μετά από την πρώτη άκαρπη συνάντηση για την υπογραφή της νέας Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας μεταξύ της ΠΟΕΣΕ - ΟΕΖΕ - ΟΚΕ και της ΠΟΕΕ-ΥΤΕ και πιστεύοντας στην αναγκαιότητα υπογραφής νέας Κλαδικής Σύμβασης Εργασίας, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εστιατορικών & Συναφών Επαγγελμάτων κάλεσε την Τετάρτη 2 Μαΐου 2012 το προεδρείο της ΠΟΕΕ-ΥΤΕ για τη συνέχιση της διαπραγμάτευσης-διαλόγου, αποστέλλοντάς τους την παρακάτω επιστολή:

“Κύριε Πρόεδρε,

Οι Κλαδικές Ομοσπονδίες ΠΟΕΣΕ – ΟΕΖΕ – ΟΚΕ πιστεύουν στον εποικοδομητικό, αλλά και πραγματικό διάλογο μεταξύ εργοδοτών–εργαζομένων και στην ύπαρξη των κλαδικών ΣΣΕ που δεν προστατεύουν μόνο τους εργαζόμενους αλλά και τους εργοδότες, καθώς διαμορφώνουν πλαίσιο κανόνων και υγιούς ανταγωνισμού μεταξύ επιχειρήσεων. Οι συμφωνίες μεταξύ εργαζομένων–εργοδοτών  οφείλουν, όμως, κάθε φορά να αποτυπώνουν τις πραγματικές οικονομικές συνθήκες, έτσι ώστε να μπορούν και οι εργαζόμενοι να αποκτούν εισόδημα επί τη βάσει αυτών, αλλά και οι επιχειρήσεις να υπάρχουν ώστε να παράγουν πλούτο και θέσεις εργασίας για να μπορούν να ανταποκρίνονται στις μισθολογικές τους υποχρεώσεις.

Τις προηγούμενες δεκαετίες, νομίζουμε ότι οι οργανώσεις μας ανταποκρίθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στη διαμόρφωση ικανοποιητικών Συμβάσεων, τόσο στο επίπεδο των θεσμικών όσο και των μισθολογικών αιτημάτων των εργαζομένων. Οι οικονομικές συνθήκες, όμως, έχουν βίαια αλλάξει και βαίνουν συνεχώς επιδεινούμενες τα τελευταία 4 χρόνια, με ιδιαίτερα επικίνδυνη έξαρση από το τελευταίο 6μηνο του 2011 έως και σήμερα. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά μερικά στοιχεία από την τελευταία έγκυρη έρευνα του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων ΓΣΕΒΕΕ (Ιανουάριος 2012): 
  • Το 51,2% των πολύ μικρών και μικρών επιχειρήσεων θεωρούν πολύ ή αρκετά πιθανό να διακόψουν τη δραστηριότητά τους. Εκτιμάται ότι εντός του 2012, ο καθαρός αριθμός επιχειρήσεων θα μειωθεί κατά πάνω από 60.000, με κίνδυνο απώλειας 240.000 θέσεων απασχόλησης. Στην αντίστοιχη έρευνα του Μαΐου 2009, το ποσοστό αυτό ήταν μόλις 11,7%.
Φόβος για ενδεχόμενο κλείσιμο της επιχείρησης


Για το σύνολο του 2011, το 42,1% των επιχειρήσεων έκλεισε με ζημιές, ενώ μόνο το 20,1% σημείωσε κέρδη.
  • Πάνω από 1 στις 2 επιχειρήσεις (53,3%) αντιμετωπίζει δυσκολίες στην έγκαιρη καταβολή μισθών, ενώ το 37,4% μείωσε ώρες ή ημέρες εργασίας σε κάποιους υπαλλήλους. Σημαντική αύξηση παρουσιάζει το ποσοστό των επιχειρήσεων πουαναγκάστηκε να μείωσε αποδοχές εργαζομένων (28,6%).
  • Σύμφωνα με άλλη έρευνα του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ σε 600 νοικοκυριά του Νομού Αττικής την περίοδο προ των εορτών Χριστουγέννων 2011, η μείωση της κατανάλωσης στις επιχειρήσεις των Κλάδων αγγίζει το ποσοστό του 88,9%.
Θεωρήσαμε ευθύς εξαρχής απαραίτητο -παρά τις εντονότατες πιέσεις τόσο σε επίπεδο Διοικητικών Συμβουλίων όσο και σε επίπεδο μελών των οργανώσεων μας για άμεση καταγγελία των Κλαδικών ΣΣΕ και ως εκ τούτου λήξης αυτών- να σας καλέσουμε σε διάλογο προς εξεύρεση κοινά αποδεκτών προτάσεων και λύσεων, στην κατεύθυνση μιας λελογισμένης και συντεταγμένης μείωσης μισθών, έτσι ώστε να μπορούν να ανταποκρίνονται οι επιχειρήσεις αλλά και κυρίως, να εξασφαλίζεται κατά το δυνατό η διατήρηση θέσεων εργασίας. 

Το σημαντικότερο, όμως, είναι να υπάρξει ένα πλαίσιο που να μπορεί να εφαρμοστεί από εργοδότες, για όσους τουλάχιστον θα μπορέσουν μέχρι το τέλος του 2012 να διατηρήσουν τις επιχειρήσεις τους, έτσι ώστε να μην κυριαρχήσει η ‘ζούγκλα’ και το ‘ο σώζων εαυτόν σωθήτω’ στην αγορά εργασίας. Ο κίνδυνος αυτός είναι ορατός και εμείς θα θέλαμε να τον αποφύγουμε πάση θυσία. Πρέπει όμως να το επιδιώξετε και εσείς.

Ο κίνδυνος, λοιπόν -αν δεν υπάρξουν άμεσα, δηλαδή εντός 10 ημερών από σήμερα, συμφωνίες που να μπορούν να εφαρμοστούν- είναι το 90% σε πρώτη φάση, των εργοδοτών να ακολουθήσει τα όσα ορίζει η ΕΓΣΣΕ ιδιαίτερα για τους νεοπροσλαμβανόμενους, αλλά και για τους ήδη εργαζόμενους. Δεν επιθυμούμε την κατακρήμνιση των μισθών. Αλλά για να μην επισυμβεί αυτό θα πρέπει να μην το επιθυμείτε και εσείς, οι εκπρόσωποι των εργαζομένων. Γνωρίζετε τι έχει ήδη συμβεί σε άλλους κλάδους όπου δεν έχει καταστεί δυνατή εδώ και χρόνια η υπογραφή ΣΣΕ.

Απαιτείται, οπωσδήποτε, από πλευράς σας επίδειξη ικανότητας ρεαλιστικής ανάγνωσης της πραγματικότητας. Οι υποκριτικές συνδικαλιστικές πρακτικές, στις οποίες όλοι πιθανά κατά καιρούς να είχαμε προσχωρήσει, είναι σήμερα ιδιαίτερα επικίνδυνες για τα μέλη τα οποία εκπροσωπούμε. Τις στιγμές αυτές δεν κρίνεται κατά πόσο ως συνδικαλιστικές ηγεσίες εσείς ή εμείς παραμείνουμε στις θέσεις μας. Αλλά κατά πόσο θα μπορέσουμε να διαμορφώσουμε συνθήκες για τα μέλη που εκπροσωπούμε (εργοδότες και εργαζόμενους) που δε θα οδηγήσουν αμφότερους σε εξαθλίωση και καταστροφή.
Δυστυχώς μέχρι στιγμής, παρά τις προτάσεις μας, οι οποίες μπορεί να θεωρούνται από την πλευρά σας υπερβολικές, δεν υπήρξε ούτε καν δική σας αντιπρόταση, παρά μόνο άρνηση οποιασδήποτε συζήτησης. Επιδιώκετε μήπως να υπάρξει επόμενη ημέρα όπου ο μοναδικός κανόνας που θα ισχύει στην αγορά εργασίας, θα είναι η διαπροσωπική διαπραγμάτευση μεταξύ μεμονωμένου εργοδότη και μεμονωμένου εργαζόμενου; Γιατί εκεί οδηγούν συνδικαλιστικές συμπεριφορές Πόντιου Πιλάτου.
 
Φίλοι, συνάδελφοι και συνεργάτες,
Υπό τις παρούσες συνθήκες το βιοτικό επίπεδο όλων μας διολισθαίνει επικίνδυνα. Αν δεν βάλουμε εμείς αυτοβούλως χωρίς υποκρισίες, έξωθεν παρεμβάσεις και στρουθοκαμηλισμούς τα δικά μας όρια, τότε η διολίσθηση θα εξελιχθεί σε κατακρήμνιση. Δηλαδή, λουκέτα, ανεργία και μισθούς Βουλγαρίας για όσους έχουν δουλειά. Αυτά θέλουμε να αποφύγουμε και δεν θα το πετύχουμε αν δεν υπάρχει από πλευρά σας συνεργασία. Οι εργαζόμενοι μέσα στις επιχειρήσεις μας το γνωρίζουν και αγωνιούν για να υπάρξει συμφωνία και Σύμβαση Εργασίας. Το ίδιο και οι εργοδότες. Γιατί όλοι γνωρίζουμε και ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι ότι μια μέτρια συμφωνία είναι πολύ καλύτερη από τη μη ύπαρξη συμφωνίας.

Η αξία της διαβούλευσης και του συνδικαλισμού στους δύσκολους δρόμους μιας δύσκολης διαπραγμάτευσης καταξιώνονται και όχι στα εύκολα των ανακοινώσεων και του συνδικαλιστικού βερμπαλισμού.

Εργαζόμενοι και εργοδότες μαζί έχτισαν όλα αυτά τα χρόνια τις επιχειρήσεις, μαζί και στα δύσκολα πρέπει να φροντίσουν για τη διατήρησή τους και τη διατήρηση των θέσεων εργασίας. Ώστε να υπάρξει αύριο, για να ‘ξανατσακωθούμε’ για αυξήσεις μισθών, συγκλίσεις, θεσμικά και μέρισμα παραγωγικότητας”.